-
1 zawołać na kogoś
окли́кнуть кого́-л. -
2 na
предл.• в• вопреки• для• за• к• на• над• об• обо• от• по• при• про• против• с• среди* * *предлог. I с В 1. на, в;spaść na ziemię упасть на землю; długi, szeroki na pięć metrów длиной, шириной в пять метров; о wymiarach dwa na trzy metry размером два на три метра; pociąć na kawałki порезать на куски; 2. за; на; к; в; raz na dzień один раз в день; na rok przed wojną за год до войны; wyjechać na trzy dni уехать на три дня; wrócić na (godzinę) piątą вернуться к пяти (часам); 3. в; иногда не переводится; awansować na pułkownika а) произвести в полковники; б) быть произведённым в полковники, получить звание полковника; wybrać na posła избрать депутатом; 4. от; umrzeć na cholerę умереть от холеры; 5. на, для; от, против; pokój na trzy osoby комната на трёх человек (на троих); szopa na siano сарай для сена; krople na katar капли от насморка; 6. на; иногда не переводится; bić się na szable драться на саблях; uczyć się na piątki учиться на пятёрки; zamknąć na kłódkę запереть на замок; łapać na wędkę удить; wstąpić na kawę зайти выпить кофе; zaprosić na obiad пригласить обедать (на обед); ślepy na lewe oko слепой на левый глаз; chorować na odrę, tyfus болеть корью, тифом; ktoś jest chory na płuca y кого-л. больные лёгкие; 7. на; к; prezent na urodziny подарок ко дню рождения; na wypadek czegoś на случай чего-л.; II с+на; в;
siedzieć na ławce сидеть на скамье;grać na pianinie играть на пианино; przybyło mu na wadze он прибавил в весе; mieszkać na Ukrainie, na Węgrzech жить на (в) Украине, в Венгрии; pantofle na niskim obcasie туфли на низком каблуке; III в ряде наречных сочетаний, напр.; na jesieni осенью; na chwilę на минуту; na czyjąś korzyść в пользу кого-л., впрок кому-л.; na bosaka босиком; na pamięć наизусть; na czczo натощак; na zawsze навсегда; na oścież настежь; na stojąco стоя; ● gwizdnąć na psa свистнуть собаке; zawołać na kogoś окликнуть кого-л.; wyschnąć na pieprz стать сухим как порох* * *I предлог; с В1) на, вspaść na ziemię — упа́сть на зе́млю
długi, szeroki na pięć metrów — длино́й, ширино́й в пять ме́тров
o wymiarach dwa na trzy metry — разме́ром два на три ме́тра
pociąć na kawałki — поре́зать на куски́
2) за; на; к; вraz na dzień — оди́н раз в день
na rok przed wojną — за год до войны́
wyjechać na trzy dni — уе́хать на три дня
3) в; иногда не переводитсяawansować na pułkownika — 1) произвести́ в полко́вники; 2) быть произведённым в полко́вники, получи́ть зва́ние полко́вника
wybrać na posła — избра́ть депута́том
4) отumrzeć na cholerę — умере́ть от холе́ры
5) на, для; от, про́тивpokój na trzy osoby — ко́мната на трёх челове́к (на трои́х)
szopa na siano — сара́й для се́на
krople na katar — ка́пли от на́сморка
6) на; иногда не переводитсяbić się na szable — дра́ться на са́блях
uczyć się na piątki — учи́ться на пятёрки
zamknąć na kłódkę — запере́ть на замо́к
łapać na wędkę — уди́ть
wstąpić na kawę — зайти́ вы́пить ко́фе
zaprosić na obiad — пригласи́ть обе́дать (на обе́д)
ślepy na lewe oko — слепо́й на ле́вый глаз
chorować na odrę, tyfus — боле́ть ко́рью, ти́фом
ktoś jest chory na płuca — у кого́-л. больны́е лёгкие
7) на; кprezent na urodziny — пода́рок ко дню рожде́ния
II предлог; с Пna wypadek czegoś — на слу́чай чего́-л.
на; вsiedzieć na ławce — сиде́ть на скамье́
grać na pianinie — игра́ть на пиани́но
przybyło mu na wadze — он приба́вил в ве́се
mieszkać na Ukrainie, na Węgrzech — жить на (в) Украи́не, в Ве́нгрии
III предлогpantofle na niskim obcasie — ту́фли на ни́зком каблуке́
na jesieni — о́сенью
na chwilę — на мину́ту
na czyjąś korzyść — в по́льзу кого́-л., впрок кому́-л.
na bosaka — босико́м
na pamięć — наизу́сть
na czczo — натоща́к
na zawsze — навсегда́
na oścież — на́стежь
- zawołać na kogośna stojąco — сто́я
-
3 shout
[ʃaut] 1. nokrzyk m2. vt 3. vito give sb a shout — wołać (zawołać perf) kogoś
Phrasal Verbs:* * *1. noun1) (a loud cry or call: He heard a shout.) krzyk2) (a loud burst (of laughter, cheering etc): A shout went up from the crowd when he scored a goal.) okrzyk2. verb(to say very loudly: He shouted the message across the river; I'm not deaf - there's no need to shout; Calm down and stop shouting at each other.) krzyknąć -
4 zawoła|ć
pf vt 1. (krzyknąć) to cry out- zawołać coś do kogoś to shout sth to sb- „witaj!” – zawołał z daleka ‘welcome!,’ he hailed from afar ⇒ wołać2. (wezwać) to call, to summon [kelnera, taksówkę]- zawołaj wszystkich na obiad call everyone for dinner- trzeba zawołać lekarza we must send for a doctor ⇒ wołaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zawoła|ć
-
5 przywołać
pf.przywoływać ipf.1. (= zawołać) call; przywołać kogoś gestem l. skinieniem beckon sb; (np. psa, żeby kogoś zostawił) call off; przywołać kogoś do porządku call sb to order, whip sb into line, bring sb to heel; ( zwłaszcza dzieci) read sb the riot act.2. (= przypomnieć sobie) recall; przywołać sen recall a dream; przywołać wspomnienia z dzieciństwa recall (some memories of) one's childhood; przywołać coś na pamięć recall sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przywołać
-
6 przywoł|ać
pf — przywoł|ywać impf vt 1. (zawołać) to summon- przywołać kogoś do swojego gabinetu to summon sb to one’s office- przywołać kogoś do telefonu to call sb to the telephone- przywołać psa gwizdnięciem to whistle up a dog- przywołał go skinieniem ręki he waved him to come over- przywołać uśmiech na usta przen. to put on a smile2. (przypomnieć) to bring [sth] back [dzieciństwo, czas]; to evoke [wspomnienia] 3. (powołać się) to refer to [osobę]; to quote [przykład]- w swoim artykule przywołał wielu autorów in his article he refered to a. cited many authors■ przywołać kogoś do porządku to take sb to taskThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przywoł|ać
-
7 woła|ć
impf Ⅰ vt to call- wołać dzieci na obiad to call the children in for lunch- trzeba wołać księdza/lekarza we need to call a priest/doctor- wołać pogotowie to call an ambulance- wołać kogoś do telefonu to tell sb they’re wanted on the phoneⅡ vi 1. (krzyczeć) to shout, to call- coś do nas wołał, ale nic nie słyszeliśmy he was shouting something to us but we didn’t hear a word- wołać na kogoś z daleka to shout at sb from a distance- wołała, żeby się odsunął she shouted for him to get out of the way- „szukam cię wszędzie” – wołała ‘I’ve been looking all over for you,’ she shouted2. (domagać się) wołać o coś to call for sth- wołać o sprawiedliwość to call for justice3. (nazywać) to call- wołali na niego Jaś they called him JohnnyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > woła|ć
-
8 trzep|nąć1
pf — trzep|ać1 impf (trzepnęła, trzepnęli — trzepię) Ⅰ vt pot. (uderzyć) to bop pot.; to cuff- trzepnąć kogoś w głowę a. po głowie to bop a. hit sb on the head- ojciec trzepał go rzemieniem za każde kłamstwo his father hit him every time he told a lieⅡ vi (potrząsnąć) to flick- trzepała gałązką w szybę, żeby mnie zawołać she flicked a twig at the window to attract my attention- gęsi trzepią skrzydłami the geese are flapping their wings- ryba trzepie ogonem the fish is flapping its tailⅢ trzepnąć się — trzepać się (uderzyć siebie samego) to slap oneself- trzepnął się dłonią w kolano he slapped his knee with his hand- trzepnął się głową o kant stołu he banged his head on a. against the edge of the tableThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trzep|nąć1
-
9 zawoła|nie
Ⅰ sv ⇒ zawołać Ⅱ n 1. (wezwanie) call- być na każde zawołanie kogoś to be at sb’s beck and call- przybiegł natychmiast na zawołanie matki he came the minute his mother called him- pies nie odpowiadał na jego zawołania the dog didn’t respond to his calls- słońce wyszło zza chmur jak na zawołanie the sun appeared from behind the clouds as if on cue2. książk. (sentencja) motto- biskupie zawołanie umieszczone w herbie the bishop’s motto on his coat of arms3. Hist. (okrzyk bojowy) battle cryThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zawoła|nie
-
10 przywołać
przywołać [pʃɨvɔwaʨ̑], przywoływać [pʃɨvɔwɨvaʨ̑]1) ( zawołać) [herbei]rufen\przywołać wspomnienia sich +akk [an etw +akk ] zurückerinnern3) \przywołać coś na pamięć etw ins Gedächtnis zurückrufen
См. также в других словарях:
zawołać — dk I, zawołaćam, zawołaćasz, zawołaćają, zawołaćaj, zawołaćał, zawołaćany 1. «powiedzieć coś głosem podniesionym, odezwać się głośno; krzyknąć, wykrzyknąć» Zawołać gromkim, tubalnym głosem. Ktoś głośno zawołał. 2. «wołając rozkazać, polecić komuś … Słownik języka polskiego
krzyczeć — ndk VIIb, krzyczećczę, krzyczećczysz, krzycz, krzyczećczał, krzyczećeli krzyknąć dk Va, krzyczećnę, krzyczećniesz, krzyczećnij, krzyczećnął, krzyczećnęła, krzyczećnęli, krzyczećnięty 1. «mówić, wołać głosem podniesionym, bardzo głośno» Krzyczeć… … Słownik języka polskiego
wołać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wołaćam, wołaća, wołaćają, wołaćany {{/stl 8}}– zawołać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} głośno mówiąc, krzycząc, przyzywać kogoś; zwracając się do … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wydać — dk I, wydaćdam, wydaćdasz, wydaćdadzą, wydaćdaj, wydaćdał, wydaćdany wydawać ndk IX, wydaćdaję, wydaćdajesz, wydaćwaj, wydaćwał, wydaćany 1. «wyłożyć, wydatkować pieniądze na coś, zapłacić za coś» Wydać całą pensję. Wydawać pieniądze na… … Słownik języka polskiego
powołać — dk I, powołaćam, powołaćasz, powołaćają, powołaćaj, powołaćał, powołaćany powoływać ndk VIIIa, powołaćłuję, powołaćłujesz, powołaćłuj, powołaćywał, powołaćywany 1. «ustanowić, wyznaczyć, wybrać kogoś na coś, do czegoś; desygnować» Powołać… … Słownik języka polskiego
poznać — 1. Ktoś kogoś nie poznaje a) «ktoś udaje, że kogoś nie zna, nie zauważa»: Przecież to ty, chciałbym zawołać, byłeś moim wiernym odbiciem, towarzyszyłeś mi tyle lat, a teraz nie poznajesz mnie! B. Schulz, Sanatorium. b) «ktoś dostrzega w kimś… … Słownik frazeologiczny
poznawać — 1. Ktoś kogoś nie poznaje a) «ktoś udaje, że kogoś nie zna, nie zauważa»: Przecież to ty, chciałbym zawołać, byłeś moim wiernym odbiciem, towarzyszyłeś mi tyle lat, a teraz nie poznajesz mnie! B. Schulz, Sanatorium. b) «ktoś dostrzega w kimś… … Słownik frazeologiczny
zawołanie — n I 1. rzecz. od zawołać. 2. lm D. zawołanieań «okrzyk przyzywający kogoś, nakazujący coś; wezwanie» Przybiec na czyjeś zawołanie. Nie odpowiedzieć na zawołanie. ◊ Być na (każde) zawołanie «być zawsze do czyjejś dyspozycji, być gotowym do… … Słownik języka polskiego
przywołać — dk I, przywołaćam, przywołaćasz, przywołaćają, przywołaćaj, przywołaćał, przywołaćany przywoływać ndk VIIIa, przywołaćłuję, przywołaćłujesz, przywołaćłuj, przywołaćywał, przywołaćywany 1. «wołając spowodować czyjeś przyjście, przybycie, zbliżenie … Słownik języka polskiego
przyzwać — dk IX, przyzwaćzwę, przyzwaćzwiesz, przyzwaćzwij, przyzwaćzwał, przyzwaćzwany przyzywać ndk I, przyzwaćam, przyzwaćasz, przyzwaćają, przyzwaćaj, przyzwaćał, przyzwaćany, książk. «zawołać do siebie; dać komuś znak, aby się zbliżył, przybył; wezwać … Słownik języka polskiego
zawołanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zawołać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zawołanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zawołanieań {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień